|
|
Articles: Short Stories | తెలుగు పెర - Site Administrator
| |
'ఐతే ఇటు!' అని వాచ్ మన్ దారి చూపించాడు.
రెండు,మూడంతస్తుల మేడ. మేడకింద పూరికప్పుల గదులు. ఒక గదిలో వెదురుతో ఆధునికంగా, కళాత్మకంగా ఉన్న 'ప్రిన్సిపాల్' అనే గది హుందాగా ఉంది. ఎంతటివాడ్నైనా పడగొట్టేంత డైనమిక్ గా, దర్పంగా ఉంది. ముందుగది వెయిటింగ్ హాల్ లో 10, 12 మంది కూర్చోనున్నారు. వాచ్ మన్ తో 'ఎంతసేపు పడ్తుంద'న్నారొకరు.
'ఇప్పుడేగా మీరు పర్మిషన్ కోసం దరఖాస్తు చేసుకుంది. వరుసవారీ పిలుస్తారు. ఉండండి' అంటూ సతీష్ చేతిలో కూడా ఓ కాగితం పెట్టాడు. దాన్లో పేరు, ఊరు, వచ్చిన పని వివరం అన్నీ ఇంగ్లీషులో రాసుంది జవాబులు రాయటానికి.
పూరికప్పుని గూడా చుట్టుకొని కిందికి జారుతున్న 'మనీప్లాంట్' తీగెల్ని చూస్తున్న సతీష్ కు ఒక బొంగురు గొంతు, రెండు మూడు ధ్వనులతో విన్పించింది. పూర్తిగా ఆడాకాదూ, మగాకాదు. రెండూ కల్సిన ఒక గోండ్రు కప్ప స్వరం లాంటి గొంతు విన్పించినట్లనించి నవ్వుకున్నాడు.
'ఐదింటికి కచ్చితంగా' పేరెంట్స్ మీటింగ్ ప్రారంభమవుతుంది. ఇంకా రిహార్సల్స్ అంటే ఎట్టా? కానీండి. డోంట్ వేస్ట్ టైం. గెటవుట్ అనే పదమే వాడలేదుగాని అన్నట్టే అన్పించింది. వెంటనే అరవై యేళ్ళ భారీ శరీరం బైటపడింది. పంచెకట్టు, నిలువు బొట్టు, మెళ్ళో రుద్రాక్షలు. దగ్గరగా తేరిపార చూచి నువ్వు చెప్పొద్దు. ఆగాగు. ఆఁఆఁ, సతీషేనా? యామైకరెక్ట్? నేను వాయునందన శాస్త్రి. నా బొంద... గుర్తు లేకపోతే నమస్కారమెందుకు చేస్తావులే వెంట రమ్మని పిలిచాడు.
| Read 1 Comment(s) posted so far on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|