|
|
Articles: Short Stories | తోడు...నీడ - Site Administrator
| |
'పార్వతీ నాతో వచ్చెయ్య రాదూ ఇద్దరం మన దివాణం లోనే ఉదాం' అన్నాడు తను
'నేనా! నేనా? రావు గారూ?' ఉలిక్కి పడింది. అక్కడికి అదే మీ ఇంటికి, దివాణానికి నేను...నేనెలా రాగలను? తడ బడుతూ నసిగింది.
'అవును పార్వతీ నిన్నే నిన్నే అడుగుతున్నాను. ఏమిటి అభ్యంతరం? నాతో వచ్చెయి. ఇద్దరం ఈ దివాణం లోనే ఉందాం. రోజూ కోర్టుకి కారులో వెళ్ళి రావచ్చు. ఎలాగూ డ్రైవర్ ఉండనే ఉన్నాడు, అన్నాడు సౌమ్యంగా
'అబ్బే రాక పోకల గురించి కాదు. అసలు నేను మొత్తం ఇల్లు తాళం పెట్టి రావడం ఎలా కుదురు తుందీ అని? '
'అంటే ఇప్పుడు మాత్రం అప్పుడప్పుడు తాళం పెట్టి వస్తూనే ఉన్నావు గా?'
'అవుననుకోండీ. కానీ ఈ రావడం వే...రు... అంటూ తలదించు కుంది.
'ఏం? ఎందుకు వేరు.? మన పరిచయం పది మందికీ తెలిసిందేగా? పైగా పాత బడి పోయింది. ఇప్పుడు కొత్తగా ఎవరో ఏదో అనుకుంటా రనుకోవడం అవివేకం. చదువు కున్న దాని,వీ నీకు నేను చెప్పేందు కేముంది? ఇన్నాళ్ళు వృత్తి రీత్యా నాకు చేదోడు వాదోడుగా ఉన్నావు. ఇప్పుడు జీవితంలో భాగం పంచుకోమంటున్నాను... తప్పా?' కొంచం కోపంగా గట్టిగానే అన్నాడు.
'భాగం పంచుకునేంత గొప్ప తనం నాకు లేదు కానీ!' అర్ధోక్తిగా ఆపేసి అతని ముఖంలోకి చూసింది.
'ఊ....ఆపేశావేం?' కోపంగా రెట్టిం చాడు.
'ఏం లేదు. ఇప్పటికే మీ భార్య కి తీరని ద్రోహం చేసాను.ఇంకా... ఇంకా
'ద్రోహం చెయ్యను అంటావ్? విరగ బడి నవ్వాడు. ఎంత ఆదర్శం? బ్రతి కుండగా చేసిన ద్రోహం ఆవిడ చచ్చిపోయాక గుర్తొచ్చిందా? నిజం చెప్పాలంటే నీ పరిచయం మూలంగానే ఆవిడ కృంగి కృసించి, ఏడ్చి ఏడ్చి, మనో వ్యాధి తో చచ్చి పోయింది. ఆమె ఎంత ఏడ్చి మొత్తుకున్నా నేను మాత్రం నిన్ను వదులుకో లేక పోయాను. చివరికి విసిగి వేసారి మనల్ని స్వేచ్చ గా వదలి తాను వెళ్ళి పోయింది. ఇక నువ్విప్పుడు ఆమెకి కొత్తగా చేయ బోయే న్యాయం ఏముంది?' అన్నాడు వ్యంగ్యంగా.
| Be first to comment on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|