|
|
Articles: My Thoughts | పువ్వా... పువ్వా... - Mr. venkat rama rao ravulapati
| |
చాలా యేళ్ళు చింతాకులా ఉన్నది
చిటుకు చిటుకున చెలిగి ఇన్నాళ్ళూ
చాప కింది నీళ్ళలా చాలానే చేరుకుంది
చచ్చేంతగా పసిమొగ్గల్ని చిదిమేస్తున్న చావు
కొంటె చూపుల - ఓరచూపులు సాగి
కోరచూపుల - చూపులు కలసిన వేళ యేమో కాని
చెక్కిళ్ళ మీద జారిన కన్నీటిచుక్కే సాక్ష్యం
సునిశితం పోయింది - చిలిపిదనం యెక్కడా లేదు
సిగ్గుశరంల మీద సారలు కురిసినట్లు
పచ్చిరౌడీతనం - లజ్జావిహీన పెదిమలు
ఆ చివర్నుండి ఈ చివరకు సాగి ఇకిలింపు వికృతమై
దానవుని నిలువెత్తు రూపమై
చేతులు సాగి వేళ్ళ వంకర్లల్లో సీసాలో
ద్రావకమో, ఆమ్లమో, - విసిరితే -- అది తగిలితే
పువ్వా... పువ్వా - కమిలిపోయావా
కాలిపోయావా - నోట మాట కరవై
అందరికీ కరవైపోయావా - కాలి
నుసిలో కూడా సిగ్గుతో చివికిన గుర్తులు
'ఛస్తే కూడా పువ్వుగా పుట్టనంటావా?'
అవును ఇంక పువ్వులు పూయవా
ఎవరూ కంచె వేయరా - ఎవరూ పాదు చేయరా
అంటు కట్టేదెవ్వరు - వికసింపునిచ్చేదెవ్వరు
పిచ్చిగాని- ఏ రాక్షసుడో నలిపేస్తాడనే భయం
ఏడ్చిందిగా మరి!
కోటి గొంతుకల నాన్ స్టాపు ధారావాహిక
ఆవేదనాభరిత ఆక్రోశ ఆర్తనాదం
రోదన... వేదన... యాతన
అశరీర స్ధితిలో కూడా
కొట్టుకుంటున్న
గుండె ఆనవాళ్ళల్లో కూడా
నరకయాతన!
| Be first to comment on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|