|
|
Articles: Short Stories | బాధ్యత - Mr. Devender Chintala Devender
| |
సిరిసిల్ల బస్సెక్కాను.
విపరీతమైన జనం. సీటు దొరుకుతుందేమోనని లోపలికి చూశాను. ఖాళి సీటు ఒక్కటీ కన్పించలేదు. పైగా రాడ్ ని పట్టుకుని వేళ్ళాడుతున్నారు. ఎదైనా పరిచయముఖం కన్పిస్తుందేమోనని ఆశ పడ్డాను. లాభం లేదు. ఏమీ పాలు పోవడం లేదు. ప్రయాణం మానుకుందామంటే అర్జంటు వ్యవహారం. ఆశ గా మరోసారి బస్సులోకి చూశాను. లోపలినుంచి నాపేరు పెట్టి మరీ పిలుస్తున్నారు. కొంత ఆశ జనించింది. మెల్లిగా లోపలికెళ్ళాను. నాకంతగా పరిచయం లేని ముఖం. కాని నన్ను ఎన్నోరోజుల పరిచయమ్మున్నట్టుగా పేరుపెట్టి మరీ పిలుస్తున్నాడు దేవీ అని.
నన్నంతా నా చిన్నతనంలో దేవీ అని పిలిచేవారు. సరేలే ఎవడైతే ఏంటీ కాస్త సీటు దొరికే చాన్సున్నట్టుందనుకుని ఆయన వైపోసారి చూసి నవ్వాను చిన్నగా. 'రా రా దేవీ ఇక్కడ కూర్చో'మ్మంటూ తనూ కొద్దిగా సర్దుకుని నాకు కాస్తా జాగా ఇచ్చాడు.
ఎప్పుడt చూసినట్టుగా లేదు ఆయన్ని. కాని కాస్త చనువుగానే వ్యవహరిస్తున్నాడు.
తన పేరు మనోహరని తన చిన్ననాటి నేస్తమని తను ముభావంగా వుంటే పట్టి పట్టి మరr బాల్యంలో జరిగిన చేష్టలన్ని నెమరువేయసాగాడు. నేను ఆశ్చర్యపోయాను. అవును అవన్ని నాకు గుర్తుకు రాసాగాయి. ఆయన అదే మనోహర్ చెప్పినవన్ని కరెక్ట్. కాని ముఖమే పోల్చుకోలేకపోతున్నాను.
| Read 1 Comment(s) posted so far on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|