|
|
Articles: Short Stories | షిఫ్ట్ డ్యూటీ - Site Administrator
| |
వాడు బాగా ఆలోచించుకునుంటాడు. రెండ్రోజులు పోయాక నా రూట్ లోకొచ్చాడు. రాక ఛస్తాడా?! కాస్ట్ ఆఫ్ లివింగ్ మన దేశం కన్నాఎక్కువగా వున్నకొన్ని దేశాల్లోనైతే ఆడ వాళ్ల పోషణ భారం భరించలేక ఈ పరిస్థితి ఇరవయ్యో శతాబ్దానికి ముందే వుండేదట!? మేమీ నిర్ణయానికి రావటం..అదృష్టం మా తలుపు తట్టడం ఒకేసారి జరిగాయి. నల్ల మందుకలవాటు పడ్డ ఓ ముసిల్ది ముప్ఫై వేలు తీసుకుని ఈడొచ్చిన తన కూతురు అహల్యని మాకిచ్చేసింది. మొదట్లో అహల్య మేమిద్దరం ఆమెకి భర్తలుగా వుంటానికి ఒప్పుకోలేదు. ఎంతో కష్టం మీద ఆమెని ఒప్పించాం. ద్రౌపది కథనీ, అన్న గారి భార్యను తమ్ముళ్లు కూడా భార్యని చేసుకునే ఆచారాలున్న ఆదివాసీ జాతుల కథల్నీ మేము దీనికోసం వాడుకున్నాం. మగాళ్లకు పెళ్లవడమెంత కష్టమో తెలీని పిల్ల కాదహల్య! మా వంటి దరిద్రులు ఇండిపెండెంటుగా ఓ అమ్మాయిని పోషించలేరని గ్రహించింది. అందుకే మా మాటకి తలొంచింది. అప్పట్నించీ ఉద్యోగంలో లాగే అహల్య దగ్గర కూడా మా షిఫ్ట్ డ్యూటీ స్టార్టయ్యింది. 'పగటి భర్తా-రేతిరి మగడూ!!'అనామె మమ్మల్ని ముద్దుగా పిల్చుకునేది.
అహల్యది అద్భుతమైన ఫిగర్! ఆమె కామ శాస్త్ర ప్రావీణ్యతకు మేమబ్బుర పడే వాళ్లం. మా కామె స్వర్గలోక సుఖాలని చవి చూపి, మా జీవితాలకో సార్థక్యతను కూర్చింది. ఒకరి శృంగార రాస కేళీ నైపుణ్యాన్ని మరొకరి దగ్గర వెల్లడి చెయ్యకుండా ఎంతో గుట్టుగా మాతో సంసారాన్ని నెట్టుకొస్తోంది. ఆమెకు భర్తలైన మా మధ్య పొరపొచ్చాలు రాకుండేటందుకు అహల్య ఎన్నో నీతులు చెప్పేది.పాండవులు అన్న దమ్ములైన కారణాన సఖ్యంగా వున్నారనీ, అన్న దమ్ములం కాని మాకు సఖ్యతుండటం గొప్పని మమ్మల్ని మెచ్చుకునేది. కళ్లెంలేని కాలం పరుగు లెడుతుంటే, యుగాలే క్షణాలై మా సంసార సాగరంలో ప్రేమగా యింకిపోతున్నాయి. మాకెన్నో అనుభూతుల్ని మిగిల్చి పోతున్నాయి. కాని..,అహల్య మాటాడే మాటల్లో ఏదో మార్పున్నట్లు నా కనిపించసాగింది. ఇలా ఎందుకవుతోందో నా కర్థం కాలేదు.
'ఇదో!ఇప్పుడు నేన్నీదాన్ని. ఈ చాప నీది.ఈ పక్క నీది. మరుక్షణం గొడవ నీ కెందుకు? నువ్వు నా దగ్గరున్నంత సేపూ నేన్నీ దాన్ని. నువ్వు నా వాడివి. అనవసరమైన ఈర్ష్యాసూయలతో విలువైన క్షణాల్ని వృథా చేసుకోకూ,అనడం మొదలెట్టింది. 'ఇప్పుడు నేనేమన్నాననీ?', అని నేను రెట్టిస్తే.. 'నువ్వన్నావని కాదు. నువ్వలా అనకుండా వుండేటందుకే యివన్నీను' అనేది. అప్పుడెప్పుడో ఇరవయ్యో శతాబ్దంలో చలం గారి స్త్రీ పాత్ర ఈ విధమైన వేదాంతం చెప్పిందట! అదే సూత్రాన్ని అహల్య చెప్పి ప్రేమగా తన పెదాలతో నా నోరు మూస్తోంది. ఇదే విధంగా అహల్య శివుడి పెదాలూ మూస్తోందా? ఏమో నాకు తెలీదు. అహల్యలో ఏం శక్తుందో నాకు తెలీదుగానీ, ఆమె ముందు ఠక్కున నా నోరు మూత పడేది. ఆమె పెంపుడు కుక్కనై ఆమె పాదాలని నాకుతూ, ఆమె మీదకు ఎగురుతూ ఆడుకునే వాడిని. శివుడు కూడా ఇంతేనా? నాలో సందేహం!?
| Be first to comment on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|