|
|
Articles: Short Stories | నేను నా బిఏ! - Miss rajeswari rajeswarinedunuri
| |
ఏం చెయ్యను? ఇక నాలుగే రోజులున్నాయి పరీక్షలు. తీరా వెడితే ఇంటికొచ్చేసరికి తెల్లవారు ఝాము నాలుగైపోతుంది. కానీ అక్కడ పార్టీ సరదా తల్చుకుంటే చదువుతో బోర్ కొట్టినందువల్ల వెళ్ళాలనే అనిపించింది. మనసు గట్టి చేసుకుని తయారయ్యాను. కాదనకుండా వచ్చినందుకు మైనర్ బహుత్ ఖుష్.
సరే! అనుకున్న రోజు రానే వచ్చింది. రేపే పరీక్ష. కంగారులో ఖాళీ పెన్ పట్టుకెడతానేమో. హాల్ టికెట్ మర్చిపోతానేమొ. ఒక దానికొకటి రాస్తానేమొ, అన్నీ సందేహాలే. అంతా భయం భయం. నిద్ర పట్టక అర్ధరాత్రే లేచి టేబుల్ ముందు కూర్చున్నాను. అసలే డిశంబరు... ఎముకలు కొరికే చలి. చెప్పొద్దూ మా మైనర్ కి చాలా కోపం వచ్చింది.
నీ బి.ఎ. కాదు గానీ నా ప్రాణం తీస్తున్నావ్. ఇంత అర్ధరాత్రి లేచిపోయి [పక్క లోంచి] ఏం వెలగబెట్టాలని? పరీక్ష హాల్లో నిద్ర వస్తే రోగం కుదిరిపోతుంది ఒంటరిగా రగ్గు కప్పుకుంటూ కసిగా శాపాలు.
అంతటితో వదల్లేదు. లేస్తూనే సుప్రభాతం... చూడు ఇంటి నిండా ఎన్ని బూజులున్నాయో? ఈ మధ్య బూజులు దులిపి ఎన్నాళ్ళైంది? ఇడ్లీలు, మినపరొట్టెలు కాల్చి ఎన్ని నెలలైంది? కొబ్బరి పచ్చడి, కంది పచ్చడి ఏ జన్మాన చేశావ్? ఆవకూరలు, పులుసు కూరలు అసలు మర్చిపోయావ్. చీ...చీ. వెధవ చదువు. మాట్లాడితే టైం వేస్టు. ఇప్పుడు చదవకపోతే ఇంక్రిమెంట్లేమైనా ఆగిపోతాయా? పిల్లలకసలు నలుగు పెట్టి, తలకి పోసి ఎన్నేళ్ళైంది? వాళ్ళకి శ్రద్ధగా ఇస్త్రీ మడతలు వేసిన పాపాన పోయావా? వీల్లేదు. ఓ డజను పట్టుచీరెలు కొనమను కొంటాను. బండెడు నగలు చేయించమను ఏ బిందో చెడగొడతాను. అంతే గానీ ఇలా పనికిమాలినవి అడక్కు అని దులిపి విస విసా వెళ్ళిపోయారు.
వస్తున్న ఏడుపుని దిగమింగి దీనికింత రభస చేయాలా? ఎలాగో తగులడింది ఇంకెందుకు? రోషం ముంచుకొచ్చింది. ఉక్రోషంతో ఒళ్ళు మండిపోయింది. ఇక చాలు అనుకుని గబగబా పప్పు నానబోసి, బూజులన్నీ దులిపి, పిల్లలకి స్నానాలు చేయించి, ఇడ్లీలు గాణ్ణుంచీ వేసేశాను కళ్ళల్లో నీళ్ళన్నీ ఇడ్లీల్లో పడకుండా జాగ్రత్తపడుతూ.
మధ్యాహ్నం రెండింటికి కదా పరీక్ష! ఆశ చావక. అసలు సంగతి గుర్తొచ్చింది. ఇంతకీ పరీక్ష సెంటరు తెలీదు. తెలిసినా రూం నెంబరు వెతుక్కోవాలి. అసలు తనింత వరకు హాల్టికటే చూడలేదు. ఏ బస్సు ఎటు వెడుతుందో తెలియదు. డబ్బులంతకన్నా అడిగి తీసుకోలేదు. తనెంత పిచ్చిది? ఎంత మగవాడైతే మాత్రం ఇంత గొడవ చెయ్యాలా? దుఃఖం కట్టలు తెంచుకుంది. కోపం, కసి, ద్వేషం అన్నీ చుట్టుముట్టి బుర్రంతా పాడైంది.
దిగులుగా కూర్చున్నాను. పన్నెండు దాటింది. ఒక్క గంటలో వెడితే తప్ప టైంకి అందలేను. నిరాశా నిస్పృహల మధ్య కొట్టుమిట్టాడుతున్నాను. ఇంతలో బయట హారన్ వినిపించింది. ప్రాణం లేచొచ్చింది.
ఊ...ఏం? పరీక్ష రాయదల్చుకున్నావా? లేదా? అంటూ అడుగుపెట్టిన మైనరు అటు తిరిగి నవ్వుకుంటూ డ్రాయింగురూంలో కూర్చున్నారు.
| Read 2 Comment(s) posted so far on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|