|
|
Articles: Short Stories | మానవతకే మచ్చు తునక - Editor
| |
'ఎలాంటి బంధమైనా ఎప్పటికైనా తెగేదే. పాపాయి కాబట్టి వెళ్ళిపోయింది. నన్నొదిలి నువ్వెక్కడికి వెళ్ళగలవ్!' అన్నట్టున్నాయి మా రాజ్యం చూపులు. అందుకే మిమ్మల్నిక్కడికే రప్పించాను.మీతో మునుపట్లా గడపలేకపోయానేమో... సారీ... ఇప్పుడే వస్తా' అంటూ విసవిసా నడిచి వెళ్ళిపోయాడు.
చదువుకున్న రోజుల్నుంచీ బాగా సున్నితమైన మనసని తెలుసుగాని మరీ ఇంత మార్దవమా! ఈ అయిదారేళ్ళలో మేం ఊహించనైనా లేని మృదుత్వం పెరిగిపోయింది కాబోలు!
'ఎరక్కపోయి వచ్చాం. ఈ రాత్రికే మకాం ఎత్తేద్దాం' అని శంకరం ప్రతిపాదించినా నేను ఓకే చెయ్యలేదు. 'ఎలాగా వచ్చాం. మధ్యలో వెళ్ళిపోతే వాడు నొచ్చుకుంటాడు. మనిద్దరం ఒకరికొకరం ఉన్నాం. సదుపాయాలకేం లోటు లేదు. అలాంటి ఆలోచన అన్యాయం' అని అంతకు ముందే 'మా ఫేమిలీ ఆల్బం చూశారట్రా' అంటూ రాజారాం ఒకటక్కడ పడేస్తే 'తర్వాత చూద్దాంలే' అనుకుని దాన్నలా ఓ పక్కకి ఉంచాం. బల్లకి అటువైపు కూచున్న శంకరం అందుబాటులో ఉన్న ఆ ఆల్బం అందుకుని కాస్సేపు శ్రద్ధగా ప్రతిపేజీ తిప్పి చూసి 'అంటరానితనం నేరం అంటారు' నేనూ ఒప్పుకుంటాను. కాని ఆడామగా చిన్నాపెద్దా అనే భేదం లేకుండా బాడీ బాడీ తప్పనిసరిగా టచ్ అయ్యేలా ఇలా ఫోటోల్లో దిగడం ఇదెలాంటి నేరమో!' అనే జోకుతో దాన్ని నామీదకి విసిరాడు. ఆ ఫోటోలు ఒకటీ ఒకటీ చూస్తుంటే ఆ విమర్శలో ఆవగింజంత అబద్ధం లేదనిపించింది.
రాజారాం పూర్తి ఫేమీలీ ఆల్బం అది. అతని తల్లి అతన్ని ఎత్తుకుని ముద్ధ తినిపిస్తున్నది మొదలు, అతను, అతని మనవరాల్ని ఎగరేసి పట్టుకుంటున్నంత వరకు వివిధ భంగిమల్లో ఎన్నో ఛాయాచిత్రాలున్నాయి. అన్ని భంగిమల్లోనూ జాగ్రత్తగా పరిశీలిస్తే ఓ కామన్ ఫ్యాక్టరు కనిపిస్తుంది. ఒకే వ్యక్తి ఉన్న ఫోటో అన్నది మచ్చుకైనా లేకపోగా, ఫోటోలలో ఏ యిద్దరు ముగ్గురున్నా ఒకరి మీద ఒకరు చేతులు వేసో, దగ్గిరగా లాక్కున్నట్టో, అతుక్కుని అదుముకున్నట్టో అభిప్రాయం కలగక మానదు. కొత్తగా పెళ్ళైన వధూవరుల్నే ఒకరి భుజాలమీద చేతులు వేసుకుని ఫోటో తీయించుకుంటే చూడ్డానికి కాస్త ఎబ్బెట్టుగా ఉంటుంది. జాచిన కాళ్ళ మీద పడుకోబెట్టుకుని తల్లీ, ఏం ఫోటోలు బాబూ యివి! ఎంత ఫ్రెండ్స్ మి అయినా ఇంటిమెసీ పేరున ఇంటి మసి అంతా మాకు పులమడం తగునా! 'అక్కడికి వీడొక్కడికే ఎటాచ్ మెంట్ తగలడ్డట్టు!' అని శంకరం ఇంకా ఏదో అనబోతూంటే వాడు రానే వచ్చాడు.
| Be first to comment on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|