|
|
Articles: Short Stories | సరళ - Site Administrator
| |
'కాదు' అదే యువతి మూతి మూడు వంకర్లు తిరిగింది. 'పూటకు తల్లెడు దిని ఊరు మీద బలాదూర్ తిరిగేటందుకే పనికొస్తరు' చేతులు తిప్పేసింది. 'మరైతే పీనుగు ఇంట్లనే ఉంటుందా?' సూటిగా అడిగింది. కొంగు నడుముకు బిగించుకుంటూ 'మీకు చాతగాకపోతే చెప్పుండ్రి' ఛాలెంజి విసిరింది.
తర్జన భర్జనలు తారాస్థాయికి చేరుకున్నై. సరళ గుండె తడి ఆరలేదు. పరిపరి విధాల పరితపిస్తుంది... మా నాయన మంచోడే గదా. ఎవ్వరికేమీ నష్టం చెయ్యలేదుగదా. చాతనైన సాయం జేసిండు... బొంద ఎవ్వలూ తేడమంటే ఎట్లా... ఆలోచన ధైర్యంగా రూపుదిద్దుకుంటోంది.
'నీ బొంద! బొంద దోడుడంటే మాటలా, మజాకా!' మరో యువకుడి మాట.
'కాదు. చేతులు, మాటలు కోటలు దుంకుతై కానీ కాళ్ళు తంగెళ్ళు దాటయి' యువతి వెక్కిరింపు.
'మరి గీ లొల్లి ఎందుకు? చేతులల్ల చూపించు చాతనైతే' యువకుడు నవ్వబోయి, సరళ మొహంలో మార్పులు చూసి మానుకున్నడు. సరళ గుండె గుండ్రాయిలా తయారైంది.
... అమ్మ మంగళసూత్రాలు నాయిన మందులకే అమ్మితిమి. అమ్మ మెడలున్నది పసుపుకొమ్మేనాయె.
ఇప్పుడు చేతిల ఒక్క రూపాయి గూడా లేదు. నాయినకు తలకొరివి పెట్టాల్సిన అన్నయ్య అమెరికాలనే ఉండె. కని, పెంచిన తల్లితండ్రులు వాడికి బరువైపోయిరి... సరళ కంటి ధారలు కపోలాలను తడిపేస్తున్నాయి. కాని... మొండి ధైర్యంతో ముందుకు కదిలింది.
ఇప్పుడేం జెయ్యాలె? నా సంగతేంది? పెండ్లి కావల్సిన బిడ్డ సరళ సంగతేంది?... సావిత్రి గుండె చెరువైపోతుంది. శవం పక్కన గోడకొరిగి మోకాళ్ల మధ్య గదవ ఆనించి కూచుంది.
బయట బొంద తోడుడు గురించి చర్చలింకా ఓ కొలిక్కి రాలేదు. ఎలాగైనా సరే యువకుల చేత బొంద తోడించాలని ప్రౌఢుల పట్టుదల. శవానికి దహన సంస్కారం చేయించాలనే యువకుల ఆరాటానికి ఆవేశం జోడై ఆలోచనకు తావియ్యడంలేదు.
శవం దుర్గంధం ఇల్లంతా వ్యాపించింది. దగ్గరున్నవారి ముక్కుపుటాలనదరగొడుతుంది.
'బొంద దోడుడు మాతోని కానే కాదు. ఏంజేసుకుంటరో చేసుకోండ్రి.' యువనాయకుడు తేల్చిపారేసిండు.
'మేమెప్పుడూ బొంద తోడలేదు. ఇప్పుడు తోడం' ప్రౌఢనాయకుని తెగింపు.
'అయితే గడ్డపార, పార, తట్ట వట్టుకుని నా ఎంబడి రాండ్రి. ఎట్ల తోడాలనో నేను చూపిస్త' పెద్దమనిషి తల బాదుకున్నడు.
'మేమెందుకు? బొందల గడ్డకు వొయ్యి నువ్వే తోడు తాతా!' యువకుని నిరసన.
'నాకు శక్తి లేదు. వైసుడిగిపోయిందిరా!' అందరిలోనూ అసహనం అంగలేస్తుంది. ఆకలి కేకలు అల్లరి పెడుతున్నై. అరుగుల మీంచి లేచి కొందరు వెళ్లిపోవాలనుకుంటున్నరు.
సరళ కృతనిశ్చయంతో బయటికొస్తోంది. మొహం గంభీరంగా ఉంది. ఎర్రని ఒంటిరాయి ముక్కుపుడక కొత్త వెలుగులు విరజిమ్ముతూంది. కొంగు నడుముకు బిగించి ఉంది. నుదుటి మీద ముంగురులు గాలితో ఆడుకుంటున్నై. నల్లని కనుబొమల మధ్య ఎర్రని బొట్టు ఉదయ సూర్యునిలా కనబడుతూంది. ఎడమ భుజమ్మీద పార, గడ్డపార... కుడి చేతిలో తట్ట... నిర్భయంగా బయటకొచ్చింది. నేరుగా బొందలగడ్డ వైపు నడుస్తూంది.
పెద్దమనిషి లేచి ఆమెననుసరించాడు.
| Read 1 Comment(s) posted so far on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|