|
|
Articles: Short Stories | స్వర్గ యాతన - Site Administrator
| |
పల్లూడిన మనవరాలి బొక్కినోటినవ్వులాగుంది దశమి నెలవంక నవ్వు వెన్నెల. వాకిట్లో ఎప్పటినుండో మొలిచి ఉన్న రాయిపై కూర్చుని కూతురికి పాలబువ్వ కడుపుతూ 'దాయె దాయె చందమామ' అంటూంటే, మూతిమీద పెట్టిన పాల అన్నం ముద్దను మింగకుండా అల్లరి చేస్తున్న పసిదాన్ని బుగ్గపోటు పొడిచింది తల్లి. అల్లరి కాదని తల్లికి తెలీదు... వెనుక నుండి అటువేపు వస్తున్న తాతయ్యను చూచి నవ్వుతూ... తనను ఎత్తుకోమని తాతయ్య వేపు చేతులు చాస్తూ పాలబువ్వను పెదవులు దాటనివ్వడం లేదు పిల్ల. ఈ సంగతి తల్లికి తెలీక, ఏంటా! అని వెనక్కు తిరిగి చూస్తే తెలిసింది. ఆ తర్వాత తాతయ్య గుండెల మీంచి ఆయన భుజమెక్కి జుత్తుపట్టుకొని, కాళ్ళాడిస్తోంది ఆ వెన్నెల దసరా పిల్ల. అదెంత సరదానో... ముసిముసి నవ్వుకుంటూ... 'ఓసి... బోసిగుంటా... అదా సంగతి...' అని మురిసిపోయింది పెద్దమ్మాయి.
తాతయ్య కుట్టించిన చెడ్డీ (నిక్కరు) సైజు చూసుకుంటూ చాలుతుందో లేదో అని అనుమానపడుతున్న గుంటడి (పిల్లాడి) వీపును ముద్దుగా చరిచి కొత్త చెడ్డీని తొడిగించింది. చిన్నమ్మాయి (చిన్నకూతురు)ని 'చంటిగాడిని కొట్టకమ్మా' అంటున్న తండ్రికి ' వీడికి... బీబి (వీపు) కాదు... పిర్రలు వాయించకపోతే... చెప్పినట్టు వినడయ్యా' అందామె.
'చిన్నప్పుడు నువ్వు ఇంతకంటే అల్లరి' అంటూ, ముద్దుగా మనవడ్ని ఎత్తుకొని అన్నం తినిపిస్తోంది అమ్మమ్మ.
పెద్దల్లుడూ, చిన్నల్లుడూ దీపం బుడ్డీ దగ్గర కూర్చొని పేకాడుకుంటున్నారు. డబ్బులకు కాదు... 'కౌంటింగు'కే...
కోడలు పిల్ల తన కూతుర్ని తన్నిందో ఏమో... వరండా మీద వెల్లికిలాపడి ఏడ్చి కొంతసేపు, ఆ తర్వాత నవ్వుతూ, చిన్ని భూగోళం లాగ, వంపు తిరిగి దొర్లి బోర్లాపడి తన చుట్టు తాను బంగురుతూ, తల్లి చుట్టూ తిరిగి, పచ్చనీ ఎర్రనీ పరిణామాల ప్రకృతిలాగ - ఇంటిల్లిపాదినీ ఆనందపరుస్తోంది. వృద్ధ తాతయ్యా, నానమ్మలను పట్టరాని ఆనందానికి గురిచేస్తూ అతి త్వరలోనే వారిని చంపేస్తుందేమో అనిపిస్తోంది... ఆ పిల్ల బూబమ్మ సరదా. దసరా వస్తే పిల్లల ప్రేమమయమైన అల్లరిని భరించడం కష్టం. ఇష్టమైన తియ్యదనమే గదా అ'మృతం'! స్వంత ఆస్తులేల యింతకన్న. ఈ భూగోళం బుగ్గ చొట్టల్లోని ఇన్ని తెలుగు సంపదలు దసరాలోనే తాతయ్యా, అమ్మమ్మ గారింట్లో ఒలికిపోతాయి.
యానగాలులు (సముద్రపు గాలులు) వీస్తున్నా - అబ్బా... ఏటీ గుబగుబలు... దసరా వచ్చినా యేడి తగ్గలేదు. ఓలమ్మీ! యేదే... ఆ తాటిరేకుల చాప... దానిమీద తొంగుంటే సల్లగుంటాది. ఆరేళ్ళ మనవడి పక్కన వేసుకొని పడుకొని జోకొడుతోంది. 'లొల్లో... లాలమ్మ... కాకమ్మ కాకీ, కలవల్ల కాకీ...' ముసిల్ది. మనవడంటాడు 'నానమ్మ... కాకులు మంచివి గదా... మన గడపలోకొచ్చి కావుకావని పిలిచి... ముక్కునున్న నెత్తుడి పరిగిని నాకాడొదిలీసి పారిపోతాయి... కలవల్ల అంతేటి? కలవ పరిగిలు తెమ్మనా?...' మనవడు.#Mutli'ఓరి... తొంగోరా! పిల్లడా... సిలకమ్మ సిలకా... జాంపండు తేవే... మా అయ్యికియ్యవే... జో...'
'నానమ్మా... సిలకెంత యిష్టమే... దాని ముక్కు...'
'... ఎర్రగుంతాది...'
'ఆఁ ఆఁ... కొక్కీలాగ వంక తిరిగుంతాది. ఒకపాలి, కొమ్మమీద అదుంటే... దాని ముక్కుమీద ఏవెట్టాలని, చెట్టుకింద నిలబడి చెయ్యి చాపినానె... జాంచెట్టుక్కాసిన ఎర్రని ఈతపండు నాచేతిన వదిలి తుర్రున ఎల్లిపోయింది... హహ్హ...'
'సాల్లేర్నాయినా... కాన్వెంటుకెళ్తన్నావు గావాల... జాంచెట్టు ఈతపండును కాస్తాదని సెప్పినారేట్రా టీచర్లు... సదువేస్తే వున్నమతి బోయినట్టుందీడికి... ఓలమ్మో...' ముసిల్ది.
అప్పుడే అటుపక్కకొచ్చిన ముసిలోడు - ఓసి... రాంజిలి మనవరాల... నీ తెలివి ఎక్కడజచ్చిందే... ఆరేళ్ళ గుంటడికి... వీపు చరిచి పల్లక తొంగోమను... ఆడే తొంగుంతాడు. 'లొల్లోల్లో... ఆడు యింతాడేటి. నువ్వు కునకవు, ఎవల్నీ కునకనివ్వవు'
'ఓసోసీ! పల్లకోవ... ఇంట్లోకెళ్ళ, బోనుపెట్టెక్కి తొంగోవ... లేర్నాయన... మీ తాత్తోటేటి...ఆఁ'
పెద్దచెరువు గట్టంట పెద్దన్న వస్తాడు
చిన్న చెరువు గట్టంటంట చిన్నన్న వస్తాడు
బూచోడ్ని పట్టుకొని బొక్కిరగ దంతారు
దొంగోల్ని ఒట్టుకొనీ దబడదిబడ యేస్తారు
రాచ్చసుల్ని పట్టుకొని కాళ్ళిరగ గొడతారు
తొంగోర నాయన తెల్లార్లు నువ్వు... లొలొలో...
ఈ గుంటడికి నిద్దర బట్టదు గావాల... పల్లీసిపెట్టి నవ్వతండు.
నానమ్మా... నేనెల్లి బూచోడ్ని చూస్తానె...
నానమ్మా... నేనెల్లి దొంగోల్ని పడతానె...
ఓలి... నానమ్మ... నేనెల్లి రాచ్చసుల్ని తంతానె...
నీను అన్నను లేవే... నేను తమ్ముడ్ని గానేటే...
'ఓలె... సన్నాసమ్మ కూతురా... నీ తెలివిమండ... ఆడిపిర్ర చిక్కి తొంగోబెట్టే... రేపు దసరా పండగా... తెల్లారి బేగి లెగాల...' ముసలోడు బోనుపెట్టి మీద తొంగొని గొణగతండు..
| Read 1 Comment(s) posted so far on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|