|
|
|
|
Articles: Short Stories | షిఫ్ట్ డ్యూటీ
- Site Administrator
| |
(vamsy vamsymohan)
యిరవై మూడో శతాబ్దపు కథ! భావితరాల్లో వచ్చే కథలు ఇలాగే వుండచ్చు.
ఇరవై-ఇరవై ఒకటీ శతాబ్దాల్లో మా తాతలు చేసిన తప్పులకిప్పుడు మేము ఈ ఇరవై మూడో శతాబ్దంలో శిక్షలని అనుభవిస్తున్నాం. ఆ కాలంలో గర్భస్థ శిశువు అమ్మాయి అని స్కానింగ్ లో తెలియగానే అబార్షన్స్ చేయించే వార్ట! అందువల్ల స్త్రీ - పురుష సమతుల్యత దెబ్బతింది. ఇప్పుడో అమ్మాయికి నలుగురబ్బాయిల రేషియో వుంది. ఎవరింట్లో నైనా అమ్మాయి పుట్టిందనగానే అడ్వాన్స్ లిచ్చేసి అయిదేళ్ల లోపు తమ కొడుకులకి భార్యల్ని బుక్ చేసుకుంటున్నారు కోటీశ్వరులు. మళ్లీ కన్యా శుల్కం రోజులు ముంచు కొచ్చాయి. దళారీ వ్యాపారం బాగుంది. పర పురుషుల కంట పడకుండా భర్తలు తమ భార్యలను పరదాల వెనక్కు నెట్టేసి జాగ్రత్త పడుతున్నారు. అవడానికి మేము మా తాతలకన్నా ఎక్కువ జీతమే తెచ్చుకుంటున్నాం. కానీ ఏం లాభం? మేము తెచ్చుకునేది మా కడుపులకే సరి పోదు. అవును మరి. మా తాతల నాడు పావలా వుండే అగ్గిపెట్టె ధర ఇప్పుడు యాభై రూపాయలైంది. అదే రేషియోలో అన్ని ధరలూ మండి పోతున్నాయి.
మేము ఇద్దరం కలిసి ఒక రూము అద్దెకి తీసుకున్నాము. ఫరవా లేదు. ఆ చిన్న రూము మాకు సరిపోతుంది. మేమిద్దరం ఒకే కర్మాగారంలో షిఫ్ట్ డ్యూటీ పై క్యాజువల్ లేబరుగా పని చేస్తున్నాము. ఇద్దరం బ్రహ్మ చారులమే! బ్రహ్మ చారులుగా ఉండక ఛస్తామా? పిల్ల కావాలని అడిగితే- 'ఏం పెట్టి పోషిస్తావయ్యా? నీ సంపాదన నా పిల్ల కాస్మాటిక్స్ కే సరిపోదు. పైగా మీరిద్దరూ ఒకే రూములో అఘోరిస్తున్నారు 'అనేవారు. దాంతో పిల్ల కావాలని ఎవరినీ అడగ లేక పోయాము. సినీ హీరోయిన్లున్న వాల్ పోస్టర్లూ-హోర్డింగులూ చూసీ,అదృష్టం బావుంటే ఏ అమ్మాయైనా రోడ్డున పోతుంటే చూసీ, కొట్లముందు తిను బందాడారాలని చూసి చొంగలు కార్చుకునే కుక్కల్లా చొంగలు కార్చే వాళ్లం.
మా యిద్దర్లో ఎవరికీ తల్లి-దండ్రుల్ని పోషించే బాధ్యత లేదు. వాళ్లు ఓల్డేజ్ రెస్క్యూ హోంలో చేరి వాళ్ల పాట్లేవో వాళ్లు పడుతున్నారు. చక్కగా మా తాతలు -'ఒక భార్య - ఒక భర్త', అనుకుంటూ చెట్టాపట్టా లేసుకుని చూరు కిందుండి, పిల్లల్ని కని, ఓ కుటుంబాన్ని ఏర్పాటు చేసుకునే వార్ట! వారికి ముందు తరాల తాతలైతే... ఒక్కరే ఇద్దరు ముగ్గుర్ని పెళ్లాడేసి రసికాగ్రేసర చక్రవర్తుల్లా వెలిగి పోయే వార్ట! ప్చ్! మాకా యోగం లేదు. కనీసం ఒక భార్యకి కూడా మేం నోచుకో లేదు. సృష్టిలోని సహజ సిద్ధమైన ఆ శృంగారపుటవసరాన్ని మేం తీర్చుకోలేం. ఇప్పుడే ఏదో ఓ నిర్ణయం తీసుకోవాలి. లేకుంటే, ఆజన్మ బ్రహ్మ చారులుగా మిగిలి పోతాము. చివరికి నేనే తెగించి నా రూమ్మేట్ తో అన్నా-'ఒరే! లాభం లేదురా! మనిద్దరం కల్సి 'ఒకమ్మాయి'నే తెచ్చుకుని పెళ్లాడాల్సిందే',నని. ఛీ!థూ!యాక్కిరి!!' అన్నాడు నా రూమ్మేటు శివుడు. 'సరే ఆలోచించుకో!మనకింత కన్నా గత్యంతరం లేదు,'అని చెప్పి నేను డ్యూటీ కెళ్లి పోయాను.
| Be first to comment on this Article!
| |
|
|
|
 |
| Advertisements |
|
|
|
|
| Advertisements |
|
