|
|
Articles: Poetry | సుధామ - Prasadarao BVVHB Boggaram
| |
చెలిమి కలుముల యెనలేని విలువయనగ
బాల్య మిత్రుల సిరిసిరి బంధమనగ
తనువు పులకించు వినిన 'సుదాము ' చరిత
సర్వ శాస్త్రాల సారమై అదియు నిలచు.
అమరు మేటిగ సాందీపునాశ్రమంబు
విద్యలందియు ఎందరో విజ్ణ్జులైరి
అచట నిరతము నిత్య సత్యాభిలాష
చెలగి శాంతిని నెలకొల్పి శ్రీలనిచ్చు.
కీర్తనీయము 'సుదామ-శ్రీకౄష్ణ ' జంట
స్నేహబంధము వారికే చెల్లు గాదె
కలసి మెలసియు పెక్కు సత్కార్యములను
చేసెవారలు గురువు ఆశీర్వదింప.
సర్వ విద్యల సంపూర్తి సల్పి వారు
వందనంబిడి గురువును ప్రస్తుతించి
చేరె తమ తమ ఇండ్లకు-దారిలోన
తీపి తలపులు మదిలోన త్రెళ్ళుచుండ.
ద్వారకను చేరి కౄష్ణుదు వాసికెక్కి
రాజ భోగములను పొందె రాజితముగ
కాల చక్రము సాగె-సంక్రాంతి పర్వె
అలరె రాజ్యము శాంతి సౌఖ్యములతోడ.
ఆ సుదాముని ఇంట భాగ్యముల పంట
పండదయ్యెను - దారిద్ర్యమొండు దక్క-
'లేదు ' 'లేద 'ను పిల్లల రోదనంబె!
ఇనుపగజ్జెల తల్లి వసించునచట.
మేనుగప్పంగ వస్త్రముల్ కానరావు
ఎట్టి పక్వాన్నములు లేవు పొట్ట నింప
జీవితంబున రక్తి కాసింత లేదు
పాపమతడు 'కుచేలు 'డై బ్రతుకునీడ్చె
అతని పెండ్లాము కడు సుగుణాత్మురాలు
ఉన్నదో లేదొ గుట్టుగా ఓర్మి తోడ
కాపురంబును సలిపె ఇక్కట్లబడుచు
'లేమి ' బాధను దిగమ్రింగి లేమ అటుల.
పతిని దైవంబుగా జూచు సతిగనామె
మంచి రోజులు వచ్చెడు మార్గమరసి
పంపె శ్రీకౄష్ణునొద్దకు భర్తనొక్క
మంచిరోజున - అటుపై మారె బ్రతుకు.
బాల్య మిత్రుని అక్కున పరగ జేర్చి
పాత సంగతులను జెప్పి వాటినెల్ల
నెమరువేయుచు వెన్నుడు సమధికముగ
గారవించె సుదాము ప్రగాఢముగను.
పుచ్చుకొని గుప్పెడటుకులు మురిసి తినెను
కలిమి చాలగ తన చెలికానికిచ్చె
కాదె అపురూపమిది కాంచగా జగాన
లేదు చెలిమికి సాటి! ఈ లీల కనగ!
| Read 10 Comment(s) posted so far on this Article!
| |
|
|
|
 |
Advertisements |
|
 |
 |
Advertisements |
|